Geen zonnige dag om een gezellige uitwedstrijd te spelen althans daar leek het in het begin van de middag wel op. Enigszins ongeregeld was onze club schaakmusketiers gearriveerd bij de ingang van het clublokaal van onze tegenstander. Voor sommigen onder ons gezelschap een bekende ambiance. Geen echt cafè maar mocht er behoefte ontstaan om na een verloren partij zich te laven aan de nodige drank om frustraties af te reageren dan was dat waarlijk geen probleem.
Enfin, de wedstrijd kon beginnen. Mijn vriend Leo was de eerste die zich aan de bar kon melden want zijn tegenstander was als joker ingezet bij een ander team en de reserve kwam niet opdagen. Die bleek ziek te zijn, 0-1 dus. Ik praat natuurlijk niet graag over mijzelf maar ik trof deze middag een tegenstander die ik kortweg kan betitelen als een ‘makkie’, 0-2. Rechts naast mij zat Luuc steunend, kreunend en zorgelijk kijkend zich naar het einde van zijn partij te worstelen en helaas het werd 1-2. Links van mij vlogen de stukken door de lucht en in rap tempo werd er een remise geproduceerd. Ja, onze Wil is een woeste aan het bord; 1 ½- 2 ½. De toppers aan bord 1 en 2 bleken een zware middag te moeten doorstaan. Het vlotte niet erg en uiteindelijk kwam Kristian met een remise en Pierre met een verloren partij aan de eindstreep. Met een tussenstand van 3 – 3 werd het toch nog spannend. Met Peter en Erik-Jan aan de laatste borden was er nog hoop op een mooie afronding van de dag. Erik- Jan en Peter gaven geen krimp en deze ontmoeting werd winnend afgesloten met 3-5. Na enige versnaperingen die met genoegen werden genuttigd trok iedereen huiswaarts.
Op 23 november spelen wij een thuiswedstrijd en ik stel voor dat we een week in een trainingskamp ons gaan voorbereiden op deze match. Tenslotte is schaken ook topsport. Aanmelden bij uw verslaggever Hans Volder.
